Flappy Bird، همان بازی اعصاب خردکن و به نظر بسیار ساده، حالا به
یکی از پردرآمد‌ترین بازیهای موبایلی برای دونگ ون، سازنده‌ی فیلیپینی آن
تبدیل شده است. وب‌سایت ورج به تازگی مصاحبه‌ای با دونگ ون داشته تا ببیند
چه عاملی سبب موفقیت حیرت‌انگیز این بازی شده است.
به گزارش سافت گذر به نقل اززومیت؛ اگر اولین بار است که اسم Flappy Bird را می‌شنوید، باید بگوییم این
بازی چیزی نیست جز یک پرنده‌ی پیکسلی کوچک که باید از میان لوله‌های سبز
عبور کند. با هر ضربه، این پرنده کمی بالا می‌پرد و تنها هدف بازی عبور از
این موانع است. هیچ‌چیز در انتها (اگر انتهایی وجود داشته باشد!) انتظارتان
را نمی‌کشد و فقط امتیازی به تعداد عبور موفقیت‌آمیز از هر یک از موانع،
به بازیکن تعلق می‌گیرد. به نظر ساده می‌رسد، اما کافی است برای اولین بار
بازی را اجرا کنید تا ببینید ساعت‌ها مشغول آن شده و بالاترین امتیازی
که کسب کردید، شاید از رقم ۵ تجاوز نکند. این بازی بیش از ۵۰ میلیون بار
دانلود شده و حدود ۴۷ هزار بررسی در گوگل پلی و اپ استور برای آن نوشته
شده است. شرکت‌هایی که بازی موبایل تولید می‌کنند، معمولاً ماه‌ها وقت
صرف می‌کنند که یک بازی اعتیادآور و پرطرفدار بسازند، اما وِن با چند شب کدنویسی، راهی صدساله را به طرز اعجاب انگیزی در کم‌ترین زمان ممکن طی کرد.
دونگ وِن دلیل موفقیت بازی خود را این‌گونه توضیح می‌دهد:
حس رقابتی که این بازی ایجاد می‌کند، دلیل اصلی موفقیت آن و همچنین
تفاوت اساسی آن با دیگر بازی‌ها است. همه می‌توانند این بازی را یاد
بگیرند چرا که عملکرد آن بسیار ساده است، ولی به مهارت بالایی برای شکست
دیگران نیاز دارید.
این بازی با پلتفرم‌های Game Center اپل و Google Play Games هماهنگ است
و به راحتی می‌توانید امتیازات خود را با بقیه مقایسه کنید. امکان به
اشتراک‌گذاری نتیجه‌ی بازی در فیسبوک و توییتر هم یکی دیگر از عوامل
همه‌گیر شدن فلپی برد به شمار می‌رود. هر فلپی برد بازِ قهاری
می‌داند که کوچکترین مزاحمتی هنگام بازی، حتی پلک زدن بی‌موقع، می‌تواند
شما را از ثبت رکورد جدید باز دارد. به همین دلیل عده‌ی زیادی از کاربران
تصمیم به حذف تبلیغات مزاحم درون بازی گرفتند و تنها همین مورد درآمد عظیمی
برای وِن به همراه داشت. با این حال او قصد تغییر بازی، اضافه یا حذف کردن چیزی از آن را ندارد:
Flappy Bird به جایگاهی رسیده که ایجاد کوچکترین تغییری در آن، بازی را
کاملاً خراب می‌کند. پس من تصمیم گرفتم آن را همان‌طور که هست نگه دارم.
من به ساخت دنباله‌ای برای آن فکر می‌کنم اما فعلاً زمانی برای عرضه‌ی آن
مشخص نیست.
با این حال وِن چند بازی جذاب دیگر هم عرضه کرده است. Super Ball
Juggling و Shuriken Block دو عنوان دیگر از او هستند که به لیست ده بازی
برتر اپ استور راه یافتند. البته آن‌ها چه از لحاظ سختی و چه از لحاظ
سرگرم‌کننده بودن به Flappy Bird نمی‌رسند، اما وِن ثابت کرده که در ساخت بازی‌هایی به سبک و سیاق بازیهای کلاسیک ۸ بیتی کاملاً توانا است. بازیهای او الگو گرفته از عناوین نینتندو
هستند که در کودکی بازی کرده و حتی شخصیت‌هایی از آن بازی‌ها را در
کارهای خود گنجانده است. ایده‌ی طراحی پرنده‌ی Flappy Bird از شخصیت Cheep Cheep در بازی Super Mario Bros گرفته شده و آن لوله‌های سبزرنگ هم که کاملاً برای گیمرها آشنا هستند. 
وِن می‌گوید قصد او از ابتدا ساخت بازی‌ای بوده که درآمدش بر
اساس تبلیغات داخل آن باشد، چرا که این نوع بازی‌ها در بازار شرق آسیا و به
ویژه ژاپن بسیار پرطرفدار هستند. بازی‌هایی که رایگان عرضه می‌شوند و
کاربر می‌تواند با مبلغ کمی تبلیغات داخل آن را حذف کند.
استودیوی کوچک و شخصی وِن به نام dotgears از
همین راه به سرمایه‌ی عظیمی رسیده است، ساخت بازی‌هایی که تنها چند ضربه
روی نمایشگر روند کلی آن‌ها را تشکیل می‌دهد و گرافیکی بسیار ساده اما
چشم‌نواز و نوستالژیک دارند. یکی از نکات جالب درباره‌ی روند معروف شدن
Flappy Bird این است که از زمان انتشار آن روی گوگل پلی و اپ استور، حدود
شش ماه طول کشید تا نامش سر زبان‌ها بیفتد. خود وِن هم به این
موضوع اشاره دارد که دقیقاً نمی‌داند چرا چنین زمان طولانی‌ای طی شد تا
بازی معروف شود. پروژه‌ی بعدی او که اخیراً به سرانجام رسیده، Swing Copters نام داد، بازی‌ای که می‌توان به آن لقب فلپی برد عمودی را داد. بازی بسیار شبیه کارهای سابق وِن
است و از ویژگی‌های جدید آن می‌توان به امکان انتخاب شخصیت‌های مختلف
اشاره کرد، شخصیت‌هایی که با رسیدن به مقادیر مشخصی امتیاز، آزاد می‌شوند.
قطعاً مدت زیادی طول نمی‌کشد که روی موبایل خود صفحه‌ای کامل از بازیهای دات‌گیرز داشته
باشید، بازیهای پیکسلی که شما را به جنون خواهند رساند، اما پس از هر
شکست باز هم سراغ آن‌ها خواهید رفت و برای کسب امتیاز بیشتر تلاش می‌کنید.